Mundus noster
Pepeljasto nebo
zgužvana je grafitna škrabotina,
smočena slika odbačenih,
s koje se cijedi more,
utopljenik je upravo isplivao
u majčinim suzama,
pluća mu bez zraka nadošla,
oči odsutnošću duše sleđene
Krvnicima nema ko oprati noge
Oslobođenje
Iz utrobe ribe ponesoh
Vjeru
na slobodi da oprobam
Pokornost
Vrtovi
Kuće žena oplijevljeni su vrtovi
svehli snovi u njima
mehka su gnijezda
u koja liježu zorom
kad počupaju korov
majčine dušice da bi
brigama gnojene
nicale jake
Čovjek kog više nema I
Rat je završen
moja porodica i ja
živi
Sjedimo za stolom
i čekamo još samo
da nam se vratim
Čovjek kog više nema II
Prenapregnuta duša
u jurišima
raspolutila se po frontovima
u sebi cjeliva i žrtvu i krvnika.
Bilješka o autorici:
Amina Bulić rođena je 1991. godine. Magistrirala je komparativnu književnost na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Zamjenica je glavne urednice internetskog časopisa za poeziju i kratke književne forme “Fragment”. Objavljuje naučne radove, eseje, književnu i filmsku kritiku, kratke priče, poeziju te književne prijevode s otalijanskog jezika. Njena pjesma “Odlazak barbara” nagrađena je prvom nagradom na Međunarodnom festivalu kratke književne forme “Zaton 2020” a njen rukopis “Presijavanje” bio je u užem izboru za nagradu “Mak Dizdar” 2021. godine. Na Književnom konkursu. “Ulaznica 2021” u kategoriji eseja nagrađena je trećom nagradom za esej “Umberto D: smijeh kroz suze nad ruševinama jednog života”.
Dunjalučar 